Deniz, hafta sonları sık sık ziyaretine gittiği 91 yaşındaki büyükannesiyle tanıştırıyor bizi ve onun acı dolu hikayesine tercüman oluyor.

Büyükşehirde yaşayan Sıdıka’nın, ileri derecede işitme kaybı vardır ve bu yüzden iletişim kurmakta zorluk çekmektedir. Metropolün binaları arasında sıkışmış hayatı, onu hem fiziksel hem de ruhsal olarak hareketsiz ve izole etmiş durumdadır.

Sıdıka her yıl dut mevsimi geldiğinde Kiğı’da bulunan köyünü gitmek ister. Orada kendini daha enerji dolu ve huzurlu hisseder. İleri yaşına rağmen hiç boş durmaz, her işi yapar.

Meyvesinden pekmez yaptığı dut ağacına, geçmişine ve köklerine derin bir bağlılığı vardır. Peri Nehri’ne bakarak söylediği ağıtta, onun köyüne olan özleminin ve oraya gitme isteğinin nedenini hissettirir bizlere.